Voortreffelijke worst van Nietzsche – bevat gluten

Voortreffelijke worst van Nietzsche óf hoe de worst wordt wat hij is 
De filosoof Friedrich Nietzsche heeft in zijn korte, wijsgerige aforismen een prachtige maar moeilijk te doorgronden schrijfstijl. Nietzsche plaatste in een aforisme eerst een sterk inzicht (dit noemen we constructie) dat hij daarna in de tweede helft, na de Umwerthung, weer volledig neersabelde (dit noemen we deconstructie). Men noemt Nietzsche ook wel de filosoof met de hamer omdat hij zich radicaal richt op heersende ideeën, inclusief die van hemzelf.
In een poging om dit uit te leggen aan een groter publiek heb ik als culinair filosofe een recept voor een chocoladeworst bedacht! Om dit alles in baktechnische termen te vertalen naar een filosofisch en satirisch recept heb ik nu zijn lievelingseten, gedroogde worst, in chocolade uitgevoerd. Hierbij heb ik de termen constructie, deconstructie en Umwertung in een volstrekt foute volgorde toegepast. Nietzsche liet zijn favoriete gedroogde worst toesturen door zijn moeder naar tijdelijke zomerverblijven in Sils Maria of Turijn. Hij bedankte haar dan aan het einde van zijn brieven voor deze voortreffelijke worst. De filosofiecursisten van Rubico, die dol zijn op chocolade, werden door mij op deze worst getrakteerd. Nu kunnen alle bloglezers er ook kennis van nemen en Nietzsche beter begrijpen. Het thema dat Nietzsche zeer na aan het hart lag, zit in ook de receptuur van deze chocoladeworst verweven: de grote waarde van de klassieke Griekse cultuur. Het is dan ook niet zomaar-een-worst geworden maar een voortreffelijke worst.

voortreffelijke chocoladeworst van Nietzsche

Wat heb je nodig om de voortreffelijke worst van Nietzsche te bereiden?
Een recept voor de decadentie

Eerst is er het denkproces of de constructie:

120 gram melkchocolade,
120 gram pure chocolade
100 gram roomboter
100 gram eenvoudige biscuitjes
1 eetlepel geraspte sinaasappelschil
50 gram gemengde en geroosterde noten
40 gram pijnboompitten
50 gram gele rozijnen
gezeefde poedersuiker voor garnering
touwtje voor de worst

Pas dan deconstructie toe bij de volgende ingrediënten:

Sla de edele noten en de slaafse biscuitjes klein met een hamer en maak daarna zonder medelijden de boter en de eveneens kapotgeslagen chocolade nietig door ze te smelten, de chocolade au bain-marie. – Vergeet hierbij de zweep niet! – Het chocolademengsel zal straks niet meer noten kunnen opnemen dan het al bevat en méér noten toelaten kan niet worden toegestaan!

De blanke rozijnen uit de Griekse staat moeten worden bedwongen door ze eerst te wellen en daarna weer te drogen. Laat de sinaasappel zonder een gram medelijden lijden door de buitenste schil met hartstocht te raspen.
En dan komt de Umwerthung!

Maak van deze oorspronkelijke minderwaardige ingrediënten een meerwaardig geheel door ze wellustig met elkaar te vermengen. Er zal nu een verrukkelijke intense smaak ontstaan die elke diepe mannelijke en vrouwelijke ziel zal verrukken…
Laat het worstmengsel een half uur volkomen alleen zodat het in de kern van het wezen niet meer verwekelijkt is.
Leg dit machtige mengsel daarna jouw eigen wil op door het te herstructureren (met zilverfolie) in niets anders dan een worst! Laat deze goddelijke worst enkele uren op een koele en eenzame plek opstijven.
Bestrooi de worst met poedersuiker voor een authentiek uiterlijk. Daarna presenteer je deze worst met een flink meerderwaardigheidsgevoel in plakjes aan een ontwikkeld publiek.

P.S. Worst weer voortreffelijk.

© Inostrate, 2018

Tragische truffels van Nietzsche- bevat gluten

Deze tragische en delicate truffelkoekjes met chocolade ontstonden na het lezen en bespreken, met Rubico, van Nietzsches eerste boek: “De geboorte van de tragedie“. Hierin geeft hij een bijzondere kijk op de op-en ondergang van de Griekse tragedie in de klassieke oudheid. De Griekse goden Apollo en Dionysos zijn hierbij sleutelfiguren om dit te begrijpen. Na het doorspitten van dit inspirerende maar moeilijke boek konden we wel een ontspannende afsluiting van de cursus gebruiken. Daarom presenteerde ik een zelfgeschreven satirische dialoog met tragische truffels erbij. In deze dialoog kibbelen Apollo en Dionysos met elkaar na een lentefeest met veel drank. Ze roddelen over de filosoof Nietzsche nadat ze een blik in de toekomst hebben geworpen. De goden zij dank geven ze hem de erkenning die hij mistte tijdens zijn leven en maken daarbij woordspelingen met de schuingedrukte titels van zijn boeken.

karikaturale Nietzsche-buste te zien in Sils Maria museum

Fragment van dialoog van de dichteres Inostrate, gedateerd 600 BC 

………….

Apollo:”O Dionysos, kan die muziek niet wat zachter en die stimulerende paddenstoelenresten opgeruimd? Ik kan me zo niet concentreren op mijn eigen gedachten. De zeven snaren van mijn lier zijn allemaal gesprongen tijdens de optocht en ik moet nieuwe opspannen.”

Dionysos; “Bij Vadertje Zeus, ja, o ja, (burp). Saters, nu ophoepelen met die fluiten en bekkens, jullie hebben je wel genoeg uitgeleefd. Ja, het was vannacht lekker druk op mijn jaarlijkse lentefeest met het thema Godenschemering. De stemming zat er helemaal in maar ik ben er nu wel een beetje moe van.”

Apollo: “ Dat kan ik me voorstellen, het was heel uitbundig allemaal, iedereen raakte in extase. Niets voor mij eerlijk gezegd, ik beschouw het liever van een afstand en blijf beheerst. Jij, onwelriekende Dionysos, moet wel nodig naar het badhuis want je stinkt behoorlijk naar bok en drank.”

Dionysos: “O schone Apollo met de gouden krullen, maak je niet druk, alles op zijn tijd, ik moet eerst even bijkomen. Ga even lekker naast me liggen.”

Apollo: “Ik vraag me wel eens af, uitgetelde Dionysos, hoe lang we het beiden gaan volhouden als goden en hoe lang we eigenlijk vereerd zullen worden. Wat denk jij daarvan?”

Dionysos: “Toevallig kreeg ik daar een aantal zonnewentelingen geleden een visioen over bij het orakel van Delphi. Samen met de knappe Pythia… Wel 26 eeuwen zullen we nog herinnerd worden en alles over ons wordt vooral opgerakeld door de papyrusrollen van ene Nietzschos met de grote snor uit het land van de Hyperboreëers.”

Apollo: “Werkelijk? Interessant. Hopelijk doet hij dat op een rationele manier want onze cultus mag niet verloren gaan.”

Dionysos:”(Hik), nee, hij gaat juist pleiten voor meer intuïtie bij levensvragen, helemaal mijn stijl. Als ik me goed herinner, langgelokte Apollo, ik had namelijk ook een  truffel genuttigd ter stimulatie, doet Nietzschos dat met een scherpe rietpen op een prikkelende manier. Maar helaas, slechts weinigen in zijn staat begrijpen zijn oneigentijdse beschouwingen.”

Apollo.:” Tragisch, tragisch, wijnmakende Dionysos. Wij goden zullen nog vaker wedergeboren moeten worden voordat het zover is.”

Dionysos.: “Ja, er daagt voor ons steeds weer een nieuw morgenrood, laten we er nog een keer samen op drinken. Geef die kylix eens door, sierlijke Apollo.

Apollo.:“Gaat die Nietzschos ook komische papyrusrollen schrijven die door de roes ontstaan?”

Dionysos: “Neuh, gelauwerde Apollo, hij gebruikt wel vaker de ironie, verder vrolijke wetenschap en sporadisch wat vage dansinstructies in zijn teksten. Voor de rest vond ik hem in het visioen een droogstoppel. Hij drinkt namelijk nooit wijn, eet alleen sobere kost om zijn gezondheid niet te schaden en schrijft serieuze boekrollen over het belang van goede opvoeding en kunst”

Apollo:. “Nietzschos klinkt wel als een wijze menselijke, al te menselijke man. Maar hoe zit het dan met zijn muziek en lyriek, dikke Dionysos?”

Dionysos: “Dik, ik? Wat opgeblazen misschien door de wijn maar beweging en gratie heb ik genoeg door de dans, stralende Apollo. Nietzschos lijkt wel van muziek te houden maar hij heeft helaas weinig ritmegevoel. Zijn lyriek vond ik mwah…. Maar hij doet enthousiast zijn best om ons beider invloed op mensenlevens duidelijk te maken.

Apollo.:.”Ik denk dat de mensheid ons altijd nodig zal hebben. Zelf geef ik voorkeur aan de invloed op de mens door het verstand, door de redenering. Jij echter, winderige Dionysos, kunt mensen dingen laten geloven die intuïtief lijken te kloppen als ze begeesterd door je worden.”

Dionysos.: “Samen komen we er wel uit, slimme Apollo. Ik voel dat het onze samenwerking is die het leven leuk maakt.”

Apollo.: “Inderdaad artistieke Dionysos. Zullen we nu alvast het thema voor je lentefeest van komend jaar gaan verzinnen? Wat vind je van “Apollo contra Dionysos”?…………….

 

tragische truffelkoekjes geïnspireerd door Nietzsche

 

Wat heb je nodig voor de tragische truffelkoekjes die bij bovenstaande dialoog passen?

100 gram bloem
25 gram cacaopoeder
½ theelepel bakpoeder
80 gram suiker en 1 zakje vanillesuiker
25 gram boter, gehakt in blokjes,
1 losgeklopt ei
1 eetlepel rum
50 gram poedersuiker om het deeg in te rollen

De oven met veel vuur verwarmen tot 175° Celsius.

Bloem, cacao en bakpoeder rücksichtslos samen zeven.
Suikers erbij en dan de boter stevig erdoor wrijven tot kruimels ontstaan.
Roer dan het ei en de rum erdoor en maak er een deeg van.
Laat het deeg voor de truffels een half uur alleen op een koude plaats staan te bibberen.
Snij met een scherp mes stukjes van het deeg en draai er balletjes van ter grootte van een flinke kogel.
Doe de poedersuiker in een kom. Roer de deegtruffels tot ze duizelig zijn door de poedersuiker.
Leg ze dan op bakpapier op een bakplaat en verhit ze genadeloos gedurende precies 10 minuten. Laat deze tragische truffels daarna rillen op een taartrooster en eet ze dezelfde dag op met je vriend. Ze smaken heerlijk na een diner bij de koffie.

© Inostrate, 2017

Meer gebak geïnspireerd door Nietzsche  vind je bij de categorie filosofisch gebak:

de rotsjes van Nietzsche met een zachte vulling

lievelingskoekje van Nietzsche: Zwieback

Nietzsche’s machtige mueslirepen

de antikoek van Nietzsche, een koek voor zeer weinigen

 

 

 

Rotsjes van Nietzsche – bevat gluten

Gebak geïnspireerd door bergen

Met de filosofieschool Rubico maakte ik in juni 2016 een groepsreis naar het Zwitserse dorp Sils Maria. Hier verbleef de filosoof Friedrich Nietzsche vele zomers en wandelde door de omgeving, ontmoette vrienden en schreef een aantal van zijn beroemde boeken.  Het landschap met imposante bergen en blauwe luchten inspireerde Nietzsche tot een gedicht genaamd Sils Maria waarvan ik  weer een bewerking heb gemaakt in de vorm van de onderstaande Zarathoespraak. Hiermee dankte ik ons reisgezelschap voor onze gezamenlijke boeiende wandel- en speurtocht naar de inspiratie van Nietzsche. Als kleine verduidelijking van dit gedicht voor degenen die Nietzsche niet zo goed kennen: hij hield van Zwieback (een soort beschuit) en van een droge worstsoort die hij per post toegestuurd kreeg door zijn moeder.

Zarathoespraak te Sils Maria

Hier zat ik eenzaam, wachtend, wachtend, – op mijn gemak
Tussen rotssteengroepen en gladde steile wegen
Genietend van het spel van wolken in het blauwe hemeldak
Niet uitgehongerd maar verzadigd door de Zwieback
En voortreffelijke worst die moeder zond
Verwonderd, hoe ben ik hier gekomen?
Ik bleef niet op vlakke bodem
Klimmen moest ik over honderd treden
Al dansend liep ik van de berg weer naar benee
Kom ik dan niemand dansend tegen?
En opeens, vrienden! werd één tot twee –
– En Rubico kwam, en nam mij mee…

 

centrum Sils Maria in Zwitserland

bij deze rots kreeg Nietzsche inspiratie voor zijn boek

meer bij Sils Maria

Nietzsche wandelde vaak langs het meer van Sils Maria en kreeg bij een rots inspiratie voor zijn boek: Aldus sprak Zarathoestra. De vorm van deze speciale rots inspireerde mij tot het maken van een met spijs gevuld koekje.

de rotsjes van Nietzsche, met een zachte vulling van spijs

 Wat heb je nodig voor 18 rotsjes van Nietzsche?

250 gram tarwebloem
4 gram bakpoeder
100 gram lichte basterdsuiker
1/2 theelepel kaneel
10 gram citroensuiker
1/4 theelepel zout
100 gram roomboter in blokjes
1 ei
1 theelepel water
om te bestrijken:
1/2 ei
vulling:
50 gram walnoten in stukjes
90 gram amandelmeel
70 gram lichte basterdsuiker
50 gram losgeklopt ei
10 gram citroensuiker
2 druppels amandelessence (dr.oetker)
garnering:
1/2 losgeklopt ei
2 eetlepels maanzaad

De bereiding:

Maak eerst de spijsvulling: hak de walnoten klein, en meng dit met het amandelmeel, de basterdsuiker en de citroensuiker, de amandelessence en het ei. Laat dit afgedekt opstijven. Dit kan al daags tevoren gemaakt worden maar niet langer want er zit ei in.
Maak vlak voor het bakken bolletjes vulling van 12 gram per stuk en leg ze op een bord.
Maak het deeg door de bloem en het bakpoeder samen te zeven in een kom.
Voeg dan de basterdsuiker, de citroensuiker, kaneel en het zout toe en meng alles goed.
De blokjes boter kunnen er bij en meng dit samen met de hand snel tot een kruimelige massa.
Voeg dan als laatste het ei toe en het water en meng dit tot een soepel deeg.
Laat dit afgedekt een uurtje opstijven zodat je het straks goed kunt verwerken.

Rol het deeg uit tot een vierkante lap van ongeveer 4 millimeter dikte, niet dikker.
Snij hier 18 vierkantjes uit van 9 bij 9 centimeter en snij elk vierkant doormidden tot 2 driehoeken. Van de rest deeg kun je nog een paar dikke ongevulde koekjes maken.
Verwarm de oven voor op 160 graden Celsius.
Leg op elk driehoekje een bolletje spijs in het midden. Vouw nu de driehoekjes tot een driekantig rotsje door de zijkanten omhoog en aan elkaar te drukken.
Bestrijk de rotsjes dun met geklopt ei en strooi er een weinig maanzaad over voor het steeneffect.
Bak de Nietzsche rotsjes in 20 minuten lichtbruin en gaar. Laat ze afkoelen op een taartrooster.

Geniet ervan na een flinke (berg)wandeling!

©Inostrate, juni 2016

Nog meer filosofisch gebak voor zeer weinigen op dasanderekoek geïnspireerd door Nietzsche vind je misschien ook leuk om te bekijken:

lievelingskoekje van Nietzsche: Zwieback

Nietzsche’s machtige mueslirepen

de antikoek van Nietzsche, een koek voor zeer weinigen

Zwieback van Nietsche
Antikoek van Nietzsche
De vrolijke koek van Nietzsche

 

De antikoek van Nietzsche – bevat gluten

Deze Antikoek is gemaakt na een inspirerende cursus bij de filosofenschool Rubico waarbij we samen het boek “De Antichrist” van Nietzsche doorworstelden. Een andere koek plus het recept met een knipoog, in de literaire stijl van Nietzsches boek.

de antikoek van Nietzsche, een koek voor zeer weinigen

Een koek voor zeer weinigen
Vloek over de vetzucht
Voor een levensbeamende leefwijze en voor een betere spijsvertering van het menselijk lichaam

”Wil tot waarheid” noemen jullie het, lezers, dat wat jullie drijft en hongerig maakt? Luistert thans naar mijn woord:

Geen wit meel maar meel van de volle tarwekorrel, of een mengsel van meel en gemalen noten naar eigen inzicht;
Als ge wilt: 325 gram meel. –
Geen witte suiker maar bruine basterd en een weinig honing;
Als ge wilt: 175 gram zoet. –
Geen kunstmatig smaakmiddel, slechts het raspsel der citrusvruchten;
Als ge wilt: een sinaasappel gerijpt in morgenlicht van een levende plantage. –
Geen margarine, bereid voor krijgslieden van Napoleon, maar de beste roomboter;
Als ge wilt: 150 gram boter. –
Geen ei van een trotse adelaar maar van een levendige scharrelkip;
Als ge wilt: 1 stukgebroken ei, zonder eierschaal. –
Een weinig zout voor vollere vervolmaking. –

Ga aan het werk en creëer de Antikoek, al lachend, als volgt:
Schep alle ingrediënten speels door elkaar en vorm het deeg zonder medelijden naar eigen wil tot een machtige koek. Vraag niet naar de vele mogelijke wegen hoe de Antikoek te bereiden, zoek dit zalige inzicht zelf. Mocht het mislukken, lach erom, hoeveel is er nog mogelijk? –
Eet de koek regelmatig, naast vruchten van het veld en lamsvlees met salie. De Antikoek krijgt de opperste smaak als hij eenzaam wordt genoten, hoog in de bergen, tezamen met moralinevrije wijn. Geen gesprekspartners als Kant, Schelling of Hegel erbij, deze verzieken de spijsvertering. Wilt ge ook de kinderen die erom bedelen, de Antikoek onthouden?
De kostelijkste lekkernijen vinden geen proevers. –

Aangepast recept uit gedeeltelijk vernietigd huishoudboekje van Elisabeth Nietzsche © 2009 Inostrate
Bron: Colli-Montinari: Kritische Gesamtausgabe Werke