Valentinos, chocoladebolletjes – glutenvrij

De heerlijke chocoladebolletjes van dit recept zijn ideaal om als kooltjes vuur de brandende liefde van je geliefde op Valentijnsdag aan te wakkeren. Deze valentinos bevatten smaakvolle glutenvrije meelsoorten, havermeel en boekweitmeel en amandelmeel, plus veel puur cacaopoeder. Dit cacaopoeder heb ik verwarmd in de margarine en de suikerstroop waardoor de chocoladesmaak extra naar voren is gekomen, het deeg ruikt heel erg lekker bij de bereiding. Als je roomboter kunt verdragen maakt dit de smaak nog voller dan met plantenmargarine. Aan de lekkere geur dragen ook het pittige kardemompoeder en de sinaasappelsuiker bij, onweerstaanbaar voor je geliefde. Gebruik glutenvrije meelsoorten met het glutenvrije logo voor dit recept en een liefdevolle Valentijn gewenst!

verrukkelijke glutenvrije valentinos

Wat heb je nodig voor 24 valentinos of glutenvrije chocoladebolletjes?

75 gram plantaardige margarine
40 gram suikerstroop, Zeeuws meisje
10 gram sinaasappelsuiker
25 gram cacaopoeder zonder suiker, Buisman
100 gram havermeel
100 gram boekweitmeel
25 gram amandelmeel, biologisch van Jumbo
40 gram donkere basterdsuiker
1/4 theelepel bakpoeder
1/4 theelepel fiberhusk
1/4 theelepel zout
1/4 theelepel kardemom (of koekkruiden)
2/3 losgeklopt ei M
2 eetlepels koud water
garnering:
1/3 ei
2 eetlepels kristalsuiker vermengd met mespuntje kardemom

De bereiding:

Verwarm in een steelpan de margarine tot deze is gesmolten, niet verder verhitten.  Dan doe je er roerend de cacaopoeder bij en de sinaasappelsuiker. Voeg daarna de suikerstroop toe en roer dit door elkaar met een siliconen spatel zodat er geen klontjes meer zijn. Het ruikt nu al heerlijk. Laat dit pannetje een half uurtje afkoelen op een koele plek.
Ondertussen meng je de droge ingrediënten door elkaar in een ruime kom:
havermeel, boekweitmeel, amandelmeel, basterdsuiker, bakpoeder, fiberhusk, zout en kardemom.
Meng in een klein schaaltje voor de garnering de kristalsuiker met de kardemom. Zet dit even apart.
Als de cacaomassa is afgekoeld kan deze in de grote mengkom bij het meelmengsel gevoegd. Voeg hierbij ook 2/3 ei toe en 2 eetlepels water, kneed het kort tot het deeg glanzend en soepel is. Het 1/3 deel van het ei apart houden in een ondiep schaaltje.
Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius.
Bekleed een bakplaat met bakpapier.
Maak van het chocoladedeeg 24 balletjes van 20 gram per stuk, ongeveer de grootte van een walnoot. 
Dip de balletjes eerst in het schaaltje met ei, even uitdruppen en dip het daarna in het kardemom-suikerschaaltje. Plaats de balletjes op de bakplaat met de topping bovenop.
Bak de valentinos bij 175 graden in 12 minuten gaar, let op voor verbranding want er zit amandelmeel in, de onderkant is dan caramelbruin gekleurd en ze ruiken heerlijk.
Neem de chocoladeballetjes uit de oven en laat ze afkoelen op een taartrooster.
Presenteer ze aan je geliefde of aan een lieve vriend of vriendin op een mooi schaaltje, ze zullen je waarschijnlijk altijd trouw blijven.
De volgende recepten uit het archief van dasanderekoek zijn ook niet te versmaden met Valentijn:
klik hier voor: hartvormige Valentijnbroodjes met kaas, en
hartjeswafels met appel erin, 

glutenvrije valentijnbroodjes met kaas

 

glutenvrije vruchtenwafels

Klik hier voor: glutenvrije kersenamandeltaart en glutenvrije bonbonkoekjes!

glutenvrije kersentaart

glutenvrije bonbonkoekjes

 

 

Tragische truffels van Nietzsche- bevat gluten

Deze tragische en delicate truffelkoekjes met chocolade ontstonden na het lezen en bespreken, met Rubico, van Nietzsches eerste boek: “De geboorte van de tragedie“. Hierin geeft hij een bijzondere kijk op de op-en ondergang van de Griekse tragedie in de klassieke oudheid. De Griekse goden Apollo en Dionysos zijn hierbij sleutelfiguren om dit te begrijpen. Na het doorspitten van dit inspirerende maar moeilijke boek konden we wel een ontspannende afsluiting van de cursus gebruiken. Daarom presenteerde ik een zelfgeschreven satirische dialoog met tragische truffels erbij. In deze dialoog kibbelen Apollo en Dionysos met elkaar na een lentefeest met veel drank. Ze roddelen over de filosoof Nietzsche nadat ze een blik in de toekomst hebben geworpen. De goden zij dank geven ze hem de erkenning die hij mistte tijdens zijn leven en maken daarbij woordspelingen met de schuingedrukte titels van zijn boeken.

karikaturale Nietzsche-buste te zien in Sils Maria museum

Fragment van dialoog van de dichteres Inostrate, gedateerd 600 BC 

………….

Apollo:”O Dionysos, kan die muziek niet wat zachter en die stimulerende paddenstoelenresten opgeruimd? Ik kan me zo niet concentreren op mijn eigen gedachten. De zeven snaren van mijn lier zijn allemaal gesprongen tijdens de optocht en ik moet nieuwe opspannen.”

Dionysos; “Bij Vadertje Zeus, ja, o ja, (burp). Saters, nu ophoepelen met die fluiten en bekkens, jullie hebben je wel genoeg uitgeleefd. Ja, het was vannacht lekker druk op mijn jaarlijkse lentefeest met het thema Godenschemering. De stemming zat er helemaal in maar ik ben er nu wel een beetje moe van.”

Apollo: “ Dat kan ik me voorstellen, het was heel uitbundig allemaal, iedereen raakte in extase. Niets voor mij eerlijk gezegd, ik beschouw het liever van een afstand en blijf beheerst. Jij, onwelriekende Dionysos, moet wel nodig naar het badhuis want je stinkt behoorlijk naar bok en drank.”

Dionysos: “O schone Apollo met de gouden krullen, maak je niet druk, alles op zijn tijd, ik moet eerst even bijkomen. Ga even lekker naast me liggen.”

Apollo: “Ik vraag me wel eens af, uitgetelde Dionysos, hoe lang we het beiden gaan volhouden als goden en hoe lang we eigenlijk vereerd zullen worden. Wat denk jij daarvan?”

Dionysos: “Toevallig kreeg ik daar een aantal zonnewentelingen geleden een visioen over bij het orakel van Delphi. Samen met de knappe Pythia… Wel 26 eeuwen zullen we nog herinnerd worden en alles over ons wordt vooral opgerakeld door de papyrusrollen van ene Nietzschos met de grote snor uit het land van de Hyperboreëers.”

Apollo: “Werkelijk? Interessant. Hopelijk doet hij dat op een rationele manier want onze cultus mag niet verloren gaan.”

Dionysos:”(Hik), nee, hij gaat juist pleiten voor meer intuïtie bij levensvragen, helemaal mijn stijl. Als ik me goed herinner, langgelokte Apollo, ik had namelijk ook een  truffel genuttigd ter stimulatie, doet Nietzschos dat met een scherpe rietpen op een prikkelende manier. Maar helaas, slechts weinigen in zijn staat begrijpen zijn oneigentijdse beschouwingen.”

Apollo.:” Tragisch, tragisch, wijnmakende Dionysos. Wij goden zullen nog vaker wedergeboren moeten worden voordat het zover is.”

Dionysos.: “Ja, er daagt voor ons steeds weer een nieuw morgenrood, laten we er nog een keer samen op drinken. Geef die kylix eens door, sierlijke Apollo.

Apollo.:“Gaat die Nietzschos ook komische papyrusrollen schrijven die door de roes ontstaan?”

Dionysos: “Neuh, gelauwerde Apollo, hij gebruikt wel vaker de ironie, verder vrolijke wetenschap en sporadisch wat vage dansinstructies in zijn teksten. Voor de rest vond ik hem in het visioen een droogstoppel. Hij drinkt namelijk nooit wijn, eet alleen sobere kost om zijn gezondheid niet te schaden en schrijft serieuze boekrollen over het belang van goede opvoeding en kunst”

Apollo:. “Nietzschos klinkt wel als een wijze menselijke, al te menselijke man. Maar hoe zit het dan met zijn muziek en lyriek, dikke Dionysos?”

Dionysos: “Dik, ik? Wat opgeblazen misschien door de wijn maar beweging en gratie heb ik genoeg door de dans, stralende Apollo. Nietzschos lijkt wel van muziek te houden maar hij heeft helaas weinig ritmegevoel. Zijn lyriek vond ik mwah…. Maar hij doet enthousiast zijn best om ons beider invloed op mensenlevens duidelijk te maken.

Apollo.:.”Ik denk dat de mensheid ons altijd nodig zal hebben. Zelf geef ik voorkeur aan de invloed op de mens door het verstand, door de redenering. Jij echter, winderige Dionysos, kunt mensen dingen laten geloven die intuïtief lijken te kloppen als ze begeesterd door je worden.”

Dionysos.: “Samen komen we er wel uit, slimme Apollo. Ik voel dat het onze samenwerking is die het leven leuk maakt.”

Apollo.: “Inderdaad artistieke Dionysos. Zullen we nu alvast het thema voor je lentefeest van komend jaar gaan verzinnen? Wat vind je van “Apollo contra Dionysos”?…………….

 

tragische truffelkoekjes geïnspireerd door Nietzsche

 

Wat heb je nodig voor de tragische truffelkoekjes die bij bovenstaande dialoog passen?

100 gram bloem
25 gram cacaopoeder
½ theelepel bakpoeder
80 gram suiker en 1 zakje vanillesuiker
25 gram boter, gehakt in blokjes,
1 losgeklopt ei
1 eetlepel rum
50 gram poedersuiker om het deeg in te rollen

De oven met veel vuur verwarmen tot 175° Celsius.

Bloem, cacao en bakpoeder rücksichtslos samen zeven.
Suikers erbij en dan de boter stevig erdoor wrijven tot kruimels ontstaan.
Roer dan het ei en de rum erdoor en maak er een deeg van.
Laat het deeg voor de truffels een half uur alleen op een koude plaats staan te bibberen.
Snij met een scherp mes stukjes van het deeg en draai er balletjes van ter grootte van een flinke kogel.
Doe de poedersuiker in een kom. Roer de deegtruffels tot ze duizelig zijn door de poedersuiker.
Leg ze dan op bakpapier op een bakplaat en verhit ze genadeloos gedurende precies 10 minuten. Laat deze tragische truffels daarna rillen op een taartrooster en eet ze dezelfde dag op met je vriend. Ze smaken heerlijk na een diner bij de koffie.

© Inostrate, 2017

Meer gebak geïnspireerd door Nietzsche  vind je bij de categorie filosofisch gebak:

de rotsjes van Nietzsche met een zachte vulling

lievelingskoekje van Nietzsche: Zwieback

Nietzsche’s machtige mueslirepen

de antikoek van Nietzsche, een koek voor zeer weinigen